Poetry (2010)

มิจาอาศัยอยู่กับหลานชายในเมืองเล็ก ๆ แถบชานเมืองริมแม่น้ำฮัน เธอเป็นหญิงชราร่างบอบบางที่ชอบแต่งตัวด้วยหมวกประดับดอกไม้และเสื้อผ้าสวยเก๋ แต่ขณะเดียวกันเธอก็เป็นคนที่คาดเดาไม่ได้และมีจิตใจอยากรู้อยากเห็น ด้วยความบังเอิญเธอได้เข้าเรียนวิชากวีนิพนธ์ที่ศูนย์วัฒนธรรมใกล้บ้านและได้รับโจทย์ให้ทดลองเริ่มเขียนบทกวีเป็นครั้งแรกในชีวิต มิจาออกแสวงหาแรงบันดาลใจสำหรับลงมือเขียน โดยเริ่มต้นด้วยการสังเกตเพื่อค้นหาความงามของชีวิตประจำวันที่ไม่เคยตั้งใจมองมาก่อน การกระทำนี้สร้างความประหลาดใจและปิติให้แก่ตัวเธอเองที่ทั้งตื่นเต้นและกังวลราวกับเป็นเด็กหญิงน้อยผู้เพิ่งค้นพบสิ่งต่าง ๆ เป็นครั้งแรก แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่อจู่ๆ เธอก็ต้องเผชิญกับความเป็นจริงอีกบางอย่างซึ่งรุนแรงเกินจินตนาการ มิจาก็ตระหนักว่าบางทีชีวิตก็ไม่ได้สวยงามอย่างที่คิด

A sexagenarian South Korean woman enrolls in a poetry class as she grapples with her faltering memory and her grandson's appalling wrongdoing.